سعید بن سعد انصاری
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | سعید بن سعد بن عباده انصاری خزرجی |
| مهاجر/انصار | انصار |
| نسب/قبیله | خزرج |
| خویشاوندان | سعد بن عباده - قیس بن سعد |
| مشخصات دینی | |
| دیگر فعالیت‌ها | والی یمن از سوی علی(ع) - راوی حدیث غدیر |
سعید بن سعد بن عباده انصاری خزرجی، برادر قیس بن سعد، صحابه پیامبر(ص)، راوی حدیث غدیر و کارگزار حضرت علی(ع) در یمن. پدر سعید، سعد بن عباده از صحابۀ پیامبر اسلام(ص)، اهل مدینه، بزرگ قبیلۀ خزرج و یکی از امراء و اشراف در جاهلیت و اسلام بوده است. برادرش قیس بن سعد نیز از صحابه پیامبر و فرماندهان و کارگزاران حضرت علی(ع) بوده است.
ابن عبدالبر و ابن حجر سعید را از صحابه رسول خدا(ص) معرفی کرده‌اند. اما ابن‌حبان او را در شمار تابعین نیز ذکر کرده است. به گفته واقدی از کارگزاران حکومت امام علی(ع) در یمن بوده است.
علامه امینی نیز نام وی را در شمار راویان حدیث غدیر آورده است. ابن سعد او را ثقه و قلیل الروایة می‌داند. فرزندش شرحبیل و ابوامامة بن سهل حنیف از او روایت کرده‌اند.
پانویس
- ↑ تستری، قاموس الرجال، ج۵، ص۴۸؛ ابن‌عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۱۶۱.
- ↑ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۶۲۰-۶۲۱؛ علامه‌امینی، الغدیر، ج۱، ص۱۰۷؛ ابن سعد، الطبقات، ج۵، ص۶۰؛ امین، اعیان الشیعه، ج۷، ص۲۳۹.
- ↑ ابن‌حجر، الاصابه، ج۳، ص۸۸.
- ↑ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۶۲۱.
- ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۱، ص۱۰۷.
- ↑ ابن سعد، الطبقات، ج۵، ص۶۰؛ ابن حجر، الاصابه، چ۳، ص۸۸.
- ↑ ابن اثیر، اسدالغابة، ج۲، ص۲۳۷؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۶۲۰-۶۲۱.
منابع
- ابن سعد، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، تحقیق محمد عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمیة، ط الأولی، ۱۴۱۰ق/۱۹۹۰م.
- تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، موسسه نشر الاسلامی، قم، ۱۴۱۴ق.
- ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، تحقیق علی محمد معوض و عادل احمد عبدالموجود، دارالکتب العلمیه، بیروت، ۱۴۱۵ق/۱۹۹۵م.
- ابن اثیر جزری، أسد الغابة فی معرفة الصحابة، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۹ق/۱۹۸۹م.
- علامه امینی، الغدیر، ناشر: مرکز الغدیر، قم، ۱۴۱۶ق.
- امین،سید محسن، اعیان الشیعه، تحقیق و تعلیق: حسن امین، دارالتعارف للمطبوعات، بیروت، ۱۴۰۶ق-۱۹۸۶م.
- ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی بن حجر العسقلانی، الإصابة فی تمییز الصحابة، تحقیق عادل احمد عبد الموجود و علی محمد معوض، بیروت، دارالکتب العلمیة، ط الأولی، ۱۴۱۵ق/۱۹۹۵م.